Neuroświadomość – Warsztat z Olegiem Pawliszcze 30.04-01.05

Neuroświadomość to świadomość własnej organicznej, biologicznej potęgi uczenia się.

Od ścieżek poznawczych, po możliwości ruchowe, wydolnościowe i percepcyjne.
Układ nerwowy ma każdy. Używamy go w 100%, a świadomi jesteśmy 5% jego możliwości.
Co to oznacza? Dla naszego używania rzeczywistości wewnętrznej, międzyludzkiej, dla budowania zdrowia, szczęścia i poczucia dostępu?
Cała cywilizacja, sztuka, komunikacja, zaradność, systemy i struktury, które odbieramy, przetwarzamy i wytwarzamy dzieje się przez 5% naszych świadomych funkcji..?
Czy tak?
W istocie nasze 100% na dziś działa poza zasięgiem naszej komunikacji ze sobą. I to daje na chwilę obecną 95% nieświadomego tła.. obszaru, którym również i przede wszystkim jesteśmy. Elastyczną, ciągle uczącą się i ciągle zaciekawioną siłą, która posiada niesamowitą zdolność krzesania opcji z potencjału istnienia.
Co by było, gdyby oparta na przyjemności i zabawie metoda treningowa mogła otworzyć Ci drzwi do oceanu komunikacji tych 100%, bez konieczności rozumienia, kontrolowania, czy wyjaśniania wszystkiego?
Niejednokrotnie próbując sprostać wymogom, które nasz instynkt samozachowawczy zinterpretował jako ryzyko odrzucenia, rozwijamy w sobie blokady i kompulsje perfekcjonistyczne.
Perfekcjonizm i prokrastynacja, perfekcjonizm i depresja, perfekcjonizm i paraliż aktywności, perfekcjonizm i utknięcie, perfekcjonizm i utrata zdolności osiągania satysfakcji..
To tylko kilka tandemów, które wielu z nas zna jak stałych towarzyszy.
Od nieludzko opresyjnego środowiska życia, przez galopującą agresję i chciwość, konflikty, aż po autoagresję i jej psychosomatyczne następstwa – oto kilka konsekwencji życia w poczuciu bycia aktywnością niewystarczającą.
Jak tego użyć? Jak użyć tego, by pozwalać na własne istnienie? Na własne 100% i cały swój potencjał bez tresury i systemu nagród i kar? Bez szukania uzasadnień i uprawnień?
Prostymi gestami? Prostymi i czułymi sposobami uzyskać szczerą zgodę na własne istnienie?
I mieć wreszcie nadmiar, by kochać innych, miast tylko ich pragnąć i bać się ich?
Ten warsztat nazywa się – ZGODA NA SIEBIE, KIMKOLWIEK SIĘ OKAŻĘ.
Jedyne, co w tym łagodnym i spokojnym sposobie pracy jest ekstremalne, to ten jeden krok w ciemno. Ku sobie, w cokolwiek się okaże. Nie pod warunkiem, że spotkam tam to, na co mam nadzieję.
Warsztat dla tych, którzy czują, że droga poznawania siebie nie ma końca i jest dostępem do czegoś, co przerasta każde kryteria oceny siebie. A zwłaszcza te najsurowsze.